معنی حادثه و واقعه

رویداد

رویداد،اتفاق،رخداد،حادثه

قضیه

واقعه

حادثه، پیش آمد، قیامت، رستاخیز. [خوانش: (قِ عِ) [ع. واقعه] (اِ.)]

آن چه نو پدید آمده، رویداد، اتفاق، جمع حادثات، حوادث. [خوانش: (دِ ثِ) [ع. حادثه] (اِفا.)]

حادثه

حادث عرضی، حادثه، علم الصرف، مغامره

نازله، حادثه، اتفاق، پیش آمد

حادث
پیشامد تازه، واقعه، رویداد،
آسیب و بلا،

حادثه، پیشامد،
[مجاز] قیامت،
(اسم) پنجاه‌وششمین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۹۶ آیه،
[قدیمی، مجاز] مرگ،
[قدیمی] قرارگرفته و واقع‌شده در مکانی،
[قدیمی، مجاز] جنگ، پیکار،

حسب واقعه. [ح َ ب ِ ق ِ ع َ / ع ِ] (ترکیب اضافی، اِ مرکب) جریان و گزارش واقعه و حادثه: یکی ازمتعلقان منش برحسب واقعه مطلع گردانید. (گلستان).

واقعه طلبی. [ق ِ ع َ / ع ِ طَ ل َ] (حامص مرکب) حادثه جوئی. ماجراجوئی. فتنه انگیزی.

اتفاق، پیشامد، حادثه، رویداد، سانحه، سانحه، عارضه، قضیه، ماجرا، پیکار، جنگ، رزم، کارزار، نبرد، خواب، رویا، نوم، فوت، مرگ، موت، رستاخیز، قیامت، حال، حسب‌حال، وضع، واقعات

اتفاق، پیشامد، تصادف، رخداد، رویداد، سانحه، عارضه، قضیه، ماجرا، مصیبت، واقعه، آسیب، بلا

706